مقایسه شاخص های تولید مثلی تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) صید شده در دریا و رودخانه

یکی از مسائل مهم در بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری، دسترسی به مولدین با کیفیت مطلوب می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه پارامترهای زیستی و شاخص های تولید مثلی 397 مولد تاسماهی ایرانی صید شده از رودخانه سفیدرود و دریا (صید پره و دام گوشگیر) انجام پذیرفت. نتایج نشان داد حداقل وزن ماهیان (1/5±5/26 کیلوگرم) مربوط به مولدین صید شده از تور پره بوده و بیشترین وزن مولدین (0/4±0/30 کیلوگرم) مربوط به رودخانه می باشد بطوریکه اختلاف معنی داری بین این دو گروه مشاهده شد (P<0.05) اما از لحاظ کل تخم استحصال شده، اختلاف معنی داری بین گروه های مختلف وجود نداشت (P>0.05). حداکثر شاخص قطبیت هسته تخمک (PI=Polarization Index) در زمان صید (6/2±6/10) در مولد صید شده از صیدگاه و حداقل آن (6/1±4/7) در مولدین رودخانه مشاهده گردید، که اختلاف بین آنها معنی دار بود (P<0.05). حداکثر میزان درصد لقاح نیز (8/6±4/86) در مولدین رودخانه‏ای بوده و حداقل آن (6/10±3/77) در مولدین صید شده از صیدگاه مشاهده شد که این اختلاف از لحاظ آماری معنی‎دار بود (P<0.05). با توجه به برتری شاخص های تولید مثلی مولدین صید شده از رودخانه، این تحقیق پیشنهاد می نماید توجه ویژه‎ای برای فراهم آوردن شرایط لازم برای مهاجرت مولدین به رودخانه فراهم گردد تا علاوه بر احیای مناطق تخمریزی طبیعی، به افزایش راندمان و عملکرد تولید مثلی مولدین انتقالی به کارگاه های تکثیر مصنوعی در ارتباط با درصد لقاح و بازماندگی بالاتر تخم و لاروهای حاصله منجر گردد.